msds بنزوات سدیم
تاریخچه سدیم :
سدیم یک عنصر شیمیایی جدول تناوبی است که نماد آن Na و عدد اتمی آن 11 می باشد. سدیم ، یک فلز واکنش دهنده نرم و مومی شکل است که به گروه فلزات قلیایی که از نظر ترکیبات طبیعی فراوان هستندتعلق دارد. این عنصر بسیار واکنش دهنده است و با شعله زرد رنگی می سوزد. در هوا ، اکسید می شود و به شدت با آب واکنش می دهد. از این رو باید همیشه در زیر نفت یا روغن نگهداری شود.
مدت زمان زیادی است که سدیم به صورت ترکیبی شناخته شده است. این عنصر در سال 1807 توسط sir humphry Davy از طریق عمل الکترولیز هیدروکسید سدیم جدا شد . در اروپای قرون وسطی ، ترکیبی از سدیم با نام لاتین sodanium برای تسکین سردرد استفاده می شد. نماد جدید سدیم Na از لاتین جدید Natrium که در زبان یونانی که نوعی نمک طبیعی است می آید گرفته شده است.
موارد کاربرد و مصرف بنزوات سدیم :
سدیم بنزوات یک ماده نگهدارنده غذایی است که در محیط های اسیدی از فعالیت باکتری ها و قارچ ها جلوگیری می نماید. این ماده بیش از همه در غذاهای اسیدی مثل چاشنی های سالاد ( سرکه ) ، نوشابه های گازدار (اسید کربنیک) ، مرباها و آبمیوه ها ( اسید سیتریک ) ، ترشیجات ( سرکه ) و سس ها استفاده می شود. همچنین در مواد دیگر مانند برخی داروها و شامپوها نیز به کار می رود. بنزوات سدیم را بر روی محصول با همین نام یا E211 مشخص می کنند. این ماده در مواد آتش بازی به عنوان سوخت ترقه های موشکی به کار می رود زیرا به سرعت می سوزد و صدای سوت تولید می کند. بنزوات سدیم از خنثی سازی اسید بنزوئیک توسط هیدروکسید سدیم حاصل می شود. اسید بنزوئیک به مقادیر کم در آلو ، گوجه ، دارچین ، میخک و سیب یافت می شود. با این که اسید بنزوئیک نگهدارنده ی موثرتری است اما معمولا از سدیم بنزوات به عنوان نگهدارنده غذایی استفاده می شود زیرا اسید بنزوئیک به خوبی در آب حل نمی شود. غلظت مجاز به عنوان نگهدارنده غذایی توسط FDA به 0.1 % وزنی محدود شده است. گربه ها تحمل خیلی کمتری در مقابل اسید بنزوئیک و نمک های آن نسبت به موش ها دارند . با این حال بنزوات سدیم به عنوان افزودنی در غذای حیوانات تا مقادیر 0.1% توسط AFCO مجاز اعلام شده است.
بسته بندی بنزوات سدیم :
بنزوات سدیم و بنزوات پتاسیم در ترکیب با اسید آسکوربیک تولید بنزن می کنند ، که یک سرطان زای شناخته شده است. با این حال، مقادیر آن کمتر از میزانی است که خطرناک شناخته می شود. حرارت ، نور و زمان نگهداری می توانند بر نرخ تولید بنزن تاثیرگذار باشند. پروفسور پیتر پایپر در دانشگاه شفیلد معتقد است که بنزوات سدیم به تنهایی می تواند به اجزای حیاتی DNA در میتوکندری سلول آسیب برساند و آنها را غیرفعال کند. میتوکندری در سلول در تولید انرژی نقش دارد و اگر آسیب ببیند سلول مختل شده و ممکن است وارد آپوپتوز شود. بیماری های زیادی امروزه به آسیب DNA نسبت داده می شود مانند پارکینسون و سایر بیماریهای نابودی مغز و اعصاب ( آلزایمر ، هانتینگتون و … ) و از همه مهتر ، کلا فرآیند پیری.
بیش فعالی : مقاله ای که در سال 2007 برای آژآنس استاندارد غذایی (FSA) در انگلیس منتشر شد بیان کرد که برخی رنگ های مصنوعی هنگامی که بنزوات سدیم همراه شود می تواند با رفتار بیش فعالی در ارتباط باشد.
پروفسور جیم استیونسن از دانشگاه ساثمپتن و نویسنده این مقاله می گوید : این یک تحقیق عمده بوده است که روی موضوع مهمی انجام شده است. نتایج نشان می دهد که ترکیبات خاصی از رنگ های غذایی مصنوعی و نگهدارنده غذایی بنزوات سدیم با افزایش رفتار بیش فعالی در کودکان در ارتباط است. اما والدین نباید گمان کنند که با حذف این افزودنی ها از غذای کودکان از بروز اختلال بیش فعالی جلوگیری می شود. ما می دانیم که عوامل دیگری هم نقش دارند اما این حداقل چیزی است که کودک می تواند از آن اجتناب کند. با بررسی های بیشتر توسط FSA چنین به نظر می رسید که فقط رنگ های خاصی در این مشکل نقش دارند.