پلی‌پروپیلن‌ها و پلی‌اتیلن‌ها از پلیمرهای پرمصرف در تولید قطعات قالب‌گیری در صنعت پلاستیک محسوب می‌شوند. این مواد در بسیاری از موارد به دلیل ماهیت نیمه‌بلورین خود قادر به حفظ پایداری ابعادی و شکل نهایی خود بعد از فرایند شکل‌دهی نیستند. در نتیجه با توجه به شکل قطعه و قالب دچار کاهش ابعاد (شرینک) و یا اعوجاج می‌شوند. این تغییر شکل به وجود آمده در قطعات، اغلب ناشی از مواد مورد استفاده است و بهینه‌سازی در فرایند شکل‌دهی و قالب کمکی به رفع این مشکل نمی‌کند. در چنین مواردی، نیاز به وارد کردن ترکیباتی به منظور اصلاح فرایند بلورینگی و کنترل سرد شدن قطعه با تاثیر در فرایند کریستالیزاسیون پلیمر مذاب...